کیش ومات زندگی

ازدواج مثل بازی شطرنج میمونه. سپیدبختی یا سیاه بختی   شکست یا پیروزی و دوام و قوام اون مثل مهره های شطرنج توی دست خود آدمهاست . خیلی ها فکر میکنند خوشبختی توی اینه که پول و ثروت زیاد داشته باشند تا هر طور دوست دارن خرج کنن. این آدمها خودشونو به آب و آتیش میزنند تا به اون چیزی که فکر میکنن واسشون خوشبختی میاره دست پیدا کنند. درست مثل دختر پسرهای مجردی که تموم آرزوشون پیدا کردن همسری پولداراز خانواده یی مرفه و سطح بالاست تا دست کم بتونن به بخشی از آرزوهاشون برسند و درست به همین دلیل موقعیت های مطلوب در سطح طبقه خودشون رو از دست میدن  و به نظر من نتیجه شانس محضه.

به هر حال هر انسانی دوست داره متمایز باشه بعضی ها این تمایز رو توی داشتن خونه و ماشین و ویلا و داشتن اسباب زندگی شیک و مدل بالا و حتی گرفتن جشن عروسی پر خرج میدونن .حتی روشنفکرها هم با به رخ کشیدن علمشون سعی میکنن از دیگرون متمایز باشند.خیلی از پدر مادر های ما در کمال سادگی به عقد هم در اومدن . اما به فاصله گذشت چند دهه همون پدر مادر ها حالا واسه عروسی بچه هاشون توقع ارکستر چند نفره . هزاران مهمون و لباس عروس سفارشی و....دارن.

به نظر من صورت اصلی مسئله اینه که اگه ازدواج داد و ستد فکری و عاطفی بین دختر وپسری هستش که قصد دارن عمری رو کنار هم بگذرونند باید دید که این مسائل مالی و شرایط اقتصادی جوونها تا چه حد در برقراری این رابطه تاثیر داره و مهمتر این که خوشبختی زوجهای جوون تا چه حد در گرو چگونگی برگزاری مراسم و هزینه یی که صرف اون میشه هستش؟