آدم که به حقیقت عظمت میده نه اینکه حقیقت به آدم عظمت بده. شور و شوق های انسانی , خیلی معتبر تر از اصول انسانی هستن. چون اصول متضاد , یا جهان بینی ها , ناسازگارند.
جنگهای ضد اصول , جنگهای نیستی و فنای متقابل هستن. ولی جنگ برای حرص و آز ساده , جنگ کم ضررتری میشه چون جنگجو مواظبه که اون چیزی که برای به دست آوردن و تسخیرش میجنگه, نابودش نکنه.
آدمهای معقول همیشه قادر به سازش و مصالحه هستن. ولی آدمهایی که ستایشگر کور یک ایده یا یک ایده آل شدند و اینجوری انسانیت خودشونو از دست دادند , در واقع متعصب هایی هستن که سرسپردگیهاشون به انتزاعات اونارو به شکل دشمنان زندگی در آورده.
چیزهای گذشته در گذشته هستند و از حال به آنجا نمیروند
وچیزهای حال در حال هستند و از گذشته به آن راه نمی یابند
رودخانه هایی که برای پوشاندن زمین از آب , با یکدیگر رقابت میکنند جاری نمی شوند
هوای سرگردان که بدور خود میگردد حرکت نمیکند
خورشید یا ماهی که فقط به دور خودش بگردد دور نمی زند.
به خودم امر کردم ماهی ۳۰ روز روزی ۳۰ بار این جمله ها رو با خودم تکرار کنم...
اول فکرشو کردم بیام اینجا کلی راجع بهش واستون بنویسم...اما منصرف شدم دیدم اصلا نمیتونم بنویسم فقط همینو بگم دوستش داشتم و نتونستم کمکش کنم
زندگی و همه دردهایی که پدر مادرش بهش دادن اونو انداختش توی دهن مرگی که نمیخواست ولی محکوم به قبولش شده بود
احسان جون من فعلا دارم واسه یکی از آرزوهای بر باد رفته ام گریه میکنم و نمیتونم توی بازی شرکت کنم